Norma DIN 66399

Norma DIN 66399 definiuje stopnie bezpieczeństwa dla wszystkich współczesnych nośników danych. Zastępuje normę DIN 32757, opisując wymagania dotyczące urządzeń i procesów niszczenia nośników danych. Norma ta została opracowana przez Standards Committee for Information Technology and Applications (Komitet Normalizacyjny ds. Technik Informacyjnych i ich Zastosowań.

Norma DIN 66399 – wymóg ochrony danych dzieli się na trzy klasy:

Klasa 1: Podstawowa ochrona wymagana dla danych wewnętrznych firmy.
Informacje te są przeznaczone i dostępne dla większych grup. Ich rozpowszechnienie tylko w pewnym stopniu odbiłoby się negatywnie na działalności przedsiębiorstwa. Ochrona danych osobowych musi być zagwarantowana.

Klasa 2: Duże wymagania ochrony dla wrażliwych danych, które są przeznaczone dla wąskiego grona osób.
Nieuprawnione rozpowszechnienie mogłoby mieć znaczący wpływ na dzielność przedsiębiorstwa i może naruszać zobowiązania umów prawnych. Ochrona danych osobowych musi sprostać wysokim wymaganiom.

Klasa 3: Bardzo duże wymagania ochrony dla danych poufnych i tajnych danych z ograniczeniem do wąskiej grupy autoryzowanego dostępu.
Nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować poważne (znaczące dla dalszego istnienia przedsiębiorstwa) konsekwencje i mogłoby naruszać tajemnice handlowe, umowy i przepisy prawa. Ochrona danych osobowych musi być bezwzględnie zagwarantowana. W przeciwnym razie istnieje zagrożenie dla zdrowia i życia oraz dla wolności osobistej.

Sześć rodzajów nośników danych według normy DIN 66399
Norma dzieli różne nośniki danych na 6 kategorii. Każda kategoria posiada wyjaśnienie, w jakich formatach występują dane.

P- Informacje w oryginalnym rozmiarze ( np papier, film rentgenowski, druki)

O – Optyczne nośniki danych

T – Magnetyczne nośniki danych

E – Elektroniczne nośniki danych

F – Informacje w zmniejszonej postaci (np film)

H – Dyski twarde z magnetycznymi nośnikami danych